Zapraszam do obejrzenie wystawy „Szkoły leśne w Białowieży – 90 lat w służbie ludziom i ojczystej przyrodzie” . Wystawa plenerowa została przygotowana w ramach obchodów 90-lecia szkolnictwa leśnego w Białowieży, które odbyły się 27 września 2019 roku. Jest umieszczona na ogrodzeniu szkoły i cieszy się dużym zainteresowaniem turystów i mieszkańców. Autorami wystawy są: Anna Kulbacka – projekt merytoryczny, Lech Z. Nowacki – projekt graficzny.
17 października 2020 roku TVP3 Białystok wyemitowała film z cyklu „Świadkowie czasu” pt. „Zaginiony sztandar”. Kolejne emisje filmu odbędą się w terminach: 22 października o godz. 17.30; 24 października o godz. 19.05 i 29 października o godz. 17.30.
Film jest również dostępny na stronie TVP3 Białystok.
https://bialystok.tvp.pl/26847734/swiadkowie-czasu
Czarno-białe zdjęcia sztandaru Państwowej Szkoły dla leśniczych w Białowieży, przekazane przez pana Romualda Morawskiego, syna Justyna Morawskiego (absolwenta z 1933 roku), nie oddają jego prawdziwych kolorów. Nie znamy opisu sztandaru, ale możemy podziwiać prawdopodobny jego wygląd, dzięki panu Jakubowi Nowackiemu. Wykonał on ręczną koloryzację sztandaru w programie Photoshop CC z zastosowaniem warstw dopasowania (HSL) i masek warstw.
Z radością informuję o dostępności mojej książki o historii sztandaru szkoły leśnej w Żyrowicach, odnalezionego w kościele w Słonimiu. Jest to fascynująca historia, sięgająca czasów przedwojennych, opowiadająca losy sztandaru, jak również ludzi, którzy chronili go przez okres 50. lat. A także tych, którzy całe dorosłe życie tęsknili do niego, by u schyłku życia móc raz jeszcze zobaczyć sztandar swojej szkoły tu, na ziemiach polskich, i wspominać szkołę, która była ich domem.
Pani Irena Dybowska była utalentowaną graficzką, która zmarła młodo w Powstaniu Warszawskim. Zdążyła jednak zaprojektować sztandar szkoły żyrowickiej, jak i wiele interesujących grafik. Jedną z nich została uwieczniona na pocztówce okolicznościowej, która dołączona jest do książki „Cudem ocalały…”. Praca pod tytułem „Odpoczynek tancerzy” znajduje się w „Kolekcji Krzystofa Musiała”, i jest jedną z moich ulubionych grafik autorki. Mam nadzieję, iż Państwu również się podoba.
Odkrywając historię sztandaru, odkrywałam z zafascynowaniem życie i twórczość artystki, która, moim zdaniem, zasługuje na więcej uznania i rozgłosu. Być może więc powstanie książka jej przeznaczona – w takim wypadku poinformuję Państwa o tym w aktualnościach w przyszłości.
Zapraszam do zapoznania się z fragmentami książki, a także pracami graficzki poniżej:
